1 Ekim 2012 Pazartesi

" Zıkkımın Kökü " tadı kaldı geride...


“ Gidiş biletleri en pahalı olanlardır, çünkü artık dönemeyeceğinizi bilmek hiçbir paranın satın alamayacağı kadar ağır gelir insana “  İşte Alex De Souza’nın gidişi de bütün Fenerbahçe taraftarının yutkunamayacağı bir lokma olarak kalacak, biten bir şarkıyı yeniden dinleyemeden, en güzel rüyanın sonunu göremeden uyanan bir çocuk gibi sadece gidene duyulan bir hasret hissiyatı bırakacak hafızalarda. Onlarca insan Fenerbahçe ne kadar başarılı olursa olsun, hangi kupayı kazanırsa kazansın birşeyler eksikmiş hissedecek ve ne yazık ki bazıları “ Endüstriyel Futbola “ bilmem kaçıncı kez lanet edecek. Tüm yaşanmışlığa rağmen zaman akacak fakat artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak, kaptan O sahaya yeniden çıkmayacak. 

Her gidiş zordur; elveda duygusal bir kelimedir
Bu satırları bir Mayıs günü televizyonda ağlayan bir taraftar gürdüğüm zaman yazmak istemiştim. Kahramanı Hagi’ydi, elindeki atkıya sımsıkı sarılmış, hayatının en çaresiz anını yaşarcasına dünyaya bakan taraftarın. Yıkılmıştı belki, yarın sabah olmasın kimse bir daha o yeşil zemine çıksın istemiyordu ama yaşamıştı işte… Taraftarı olduğu kulübe 5 yılda bir tarih bahşeden Kahraman’a en güzel şekilde veda etmişti; en saf duygularıyla, en içten bakışlarıyla,hiç durmayacakmış gibi sallayarak elini…
12 yıl geçti aradan ama hiçbir yara kapanmadı, her nostalji her hatıra Hagi’yi anlatır hala. İşte, yıllar yılı Fenerbahçe taraftarı Kaptanlarını nerde görse “ bu gidiş “ akıllarına gelecek. 9 senede adını yüzlerce kez haykırdıkları Kahramanlarına “ veda edememiş, arkasından ağlayamamış, gideceğini bile bile gitme diyememiş “ olacaklar ki biz çok sevdiklerimizin arkasından ağlarız.Nihayetinde onların da bir çeteleleri olacak, not edecekler tarihe bir bir önlerine koyulan kötü yemekleri ama hiçbiri bugün yaşadıkları kadar “ zıkkımın kökü “ tadı bırakmamış, bugünkü kadar hayatlarını etkilememiş olacak. Ve elbet, adisyonda “ 10 Alex De Souza “ yazan bir yemekte, hesap sorma zamanı Şükrü Saraçoğlu’nu dolduran 50küsür bin, dışarda yüreği Sarı Lacivert atan milyonlara gelecek. Ama hiçbir hesaplaşma hiçbir intikam, Kaptanlarını geri getirmeyecek.

Güle güle Alex,
Adına goller atan onlarca çocuktan,
Sol ayağına kurban olan binlerce taraftardan,
Gidişini ancak Perşembe günü anlayacak olan milyonlarca futbolseverden,
Selam olsun,
Kendini bizlere izlettiğin için teşekkürler, aldığın para kuruşuna kadar helal olsun…
Ne olur git “ krALEX “ rolünü biryerlerde oynamaya devam et,elbet buluşuruz bir yerde…