Lazio maçında sakatlandıktan sonra ünlü Katalan yazar Manuel Vasquez Montalban şöyle demişti: ”Eğer futbol bir dinse bugün tanrısını yitirmiştir.” Fenomen sonraki yıllarda hiçbir zaman eskisi gibi olamadı ama onu izleme şansını bulan bizler Ronaldo'ya tam anlamıyla doyamamanın üzüntüsünü hep yaşadık. 2002 Dünya Kupası onun geri dönüşüydü. Real Madrid'te bize son resitalini sergiledi. Sonrasında ise sürekli bir aşağı düşüş. Ama son dönemine rağmen onun büyüklüğü benim gözümde değerini hiç yitirmedi. Daha geçen hafta arkadaşlarımı ikna etmeye çalışıyordum. Sakatlığını bir tarafa koyarsak o dünyanın gelmiş geçmiş en büyük golcüsüdür diye. Bana Pele, Puskas, Müller ve daha birçok isim sayabilirsiniz ama Ronaldo'yu en başından beri izlediğim için beni ikna edemezsiniz. O büyük yıldızlarında belgesellerini, attığı golleri, yaptığı hareketleri gördüm ama Ronaldo farklıydı be usta. O sakatlığı yaşamasa, 1998 Dünya Kupası'nda sponsorların kurbanı olmasa kesinlikle çok farklı bir yerde olacaktı ismi. Zaten benim kalbimde de yeri orada. Messi'nin Ronaldo'nun hareketleriyle kendimizden geçiyoruz ya şimdi, Ronaldo bunları yıllar önce yapıyordu. Hem de futbolun şimdiye göre daha gaddarca oynandığı, yıldızların bu kadar korunmadığı zamanlarda. Onu döneminde en güzel anlatan cümleyi ise Johan Cruyff söylemişti:“Ona bir top ve bir metrekare çim verin o da size neden dünyanın en iyi futbolcusu olduğunu göstersin”.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder