Klasik olan bir Şampiyon çıkacak sözü herhalde bu sezon kadar yerini bulmamıştır. Öncelikle Fenerbahçelileri tebrik ederim 18.şampiyonlukları için. Sonuna kadar hak ettiler. Saha içinde, saha dışında-kötü anlamda söylemiyorum-tüm güçleriyle unvanı kazanmak için uğraştılar, didindiler ve mutlu sona ulaştılar. Trabzonluları da tebrik ediyorum ve fazla üzülmesinler diyorum. Şampiyon olan bir takım ne kadar puan toplaması gerekiyorsa o kadarını topladılar. Yarışta avantajlı olmalarına rağmen geriye düştüler ama mücadeleyi hiç bırakmadılar. Düşünün ilk yarı 42 puan toplamışsın. 2.yarı bana gelsen ve al 40 puan deseler hiç düşünmem. Herhalde 3-4 hafta kala ilan ederim derim şampiyonluğu ama olmadı. Çünkü Fenerbahçe anormal bir peerformans ortaya koydu. Bir daha Türk futbol tarihinde gerçekleştirilmesi neredeyse imkansız bir performans. İkinci yarıda evlerinde hiç gol yemediler. Son 18 maçın 17'sini kazandılar. Deplasmanda tüm maçları kazandılar, tek puan kaybını evlerinde Bursa'ya karşı yaptılar. Daha ne yapacaklar değil mi?
Şampiyonluğun mimarları ise benim gözümde net belli. Bir numarada Alex olur tartışmasız. Bu sene Aykut Kocaman'ın bir katkısı olduğunu kimse söyletemez bana. Onun hatalarına rağmen şampiyon oldu Fenerbahçe. İlk yarıda yaptıklarına rağmen Fenerbahçe yarışta kaldı. İkinci yarıda ise Alex bu işi bana bırakın dedi ve zafer geldi. İki numaram insan olduğuna inanmadığım Gökhan Gönül. Bir insan böyle bir istikrarı nasıl korur. Arada bir form düşüklüğü yaşamaz mı? Arada bir konsantrasyon kaybı yaşamaz mı? Yok usta yaşamaz. Bir Beşiktaşlı olarak Alex ve Gökhan Gönül'e hayranlığımı ne kadar anlatsam boş.3 numaram ikinci yarıdaki müthiş çıkışıyla devre arası transferi gibi olan Andre Santos. Brezilya milli takımındaki performansını gösterince Fenerbahçe'nin sol kanadı kendine geldi. Zaten 2002 Dünya Kupası'ndaki Brezilya milli takımı gibi oldu Fenerbahçe ligin ikinci yarısında. Solda Roberto Carlos, sağda Cafu. Andre Santos, soğukkanlılığı, müthiş profesyonelliği ve inanılmaz futbol zekasıyla Fenerbahçe'nin şampiyonluğunda görünmez kahramanlardan biridir. 4 numarada ise en çok nefret ettiğim ve en çok takdir ettiğim oyunculardan Lugano var. Söylenecek fazla bir şey yok. Ruh hastası, manyak, deli ne dersinizi deyin her eve lazım Lugano. Bu sene 7 de gol atarak skora da katkıda bulundu. Daha ne yapsın? Sonrasında Volkan, Mehmet Topuz, Emre diye uzar gider bu liste ama benim Kare As'ım buydu. Son söz ise başlıkta yazıyor zaten fazla uzatmaya gerek yok.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder